-
1 urlop
-
2 na
na präp (A) auf (A); (L) an, auf (D); ( na jak długo; na jaki cel) (A) für (A); (na okazję) (A) zu (D);na południu im Süden;na zebranie zur Versammlung;na obiad zum Mittagessen;na urlopie im Urlaub;na urlop in Urlaub;na koncert ins Konzert;na słońcu in der Sonne;na uniwersytecie an der Universität;na korytarzu im Flur;sto kilometrów na godzinę hundert Kilometer pro Stunde;na kiedy für wann;na razie noch, vorläufig, im Moment;na razie! fam. tschüs!, bis dann!;na życzenie auf Wunsch;na czczo auf nüchternen Magen;na leżąco liegend;na opak falsch, verkehrt;na przekór zum Trotz;na przemian abwechselnd;na wznak auf dem Rücken;na poczekaniu adv sofort;na wynos zum Mitnehmen, außer Haus;na zewnątrz draußen;na chybcika fam. auf die Schnelle;na dole unten;na lewo (nach) links;na drugi dzień am nächsten Tag;na Węgry nach Ungarn;na czworakach auf allen vieren -
3 urlop
urlop m (-u; -y) Urlaub m;być na urlopie im Urlaub sein;jechać na urlop in Urlaub fahren;urlop macierzyński Mutterschaftsurlaub m -
4 urlop
iść na \urlop in Urlaub gehenbyć na \urlopie im Urlaub sein -
5 umschalten
um|schaltenI. viauf Grün/Rot \umschalten przełączyć się na zielone/czerwone światło2) (den Fernseh-/Radiosender wechseln) zmienić kanałwir schalten um nach Köln łączymy się z Koloniąnach dem Urlaub wieder [auf die Arbeit] \umschalten przestawić się po urlopie z powrotem [na pracę] ( pot)II. vtein Gerät auf Wechselstrom \umschalten przełączać [ perf przełączyć] urządzenie na zasilanie prądem zmiennym
См. также в других словарях:
dobrze — lepiej 1. «w należyty sposób, we właściwym stopniu; należycie, odpowiednio, jak trzeba» a) «starannie, pilnie, dokładnie» Dobrze coś pamiętać. Dobrze spełniać swoje obowiązki. Dobrze strzec tajemnicy. ∆ Dobrze wychowany, ułożony «znający zasady… … Słownik języka polskiego
dopisać — dk IX, dopisaćpiszę, dopisaćpiszesz, dopisaćpisz, dopisaćał, dopisaćany dopisywać ndk VIIIa, dopisaćsuję, dopisaćsujesz, dopisaćsuj, dopisaćywał, dopisaćywany 1. «skończyć pisanie, napisać do pewnego miejsca, punktu» Dopisać rozdział do końca.… … Słownik języka polskiego
niedrogo — «nie płacąc wysokiej ceny; nie ponosząc dużych wydatków, tanio» Kupić niedrogo samochód. Urządzić się niedrogo na urlopie. Płacić za coś niedrogo … Słownik języka polskiego
odmłodnieć — dk III, odmłodniećeję, odmłodniećejesz, odmłodniećej, odmłodniećniał, odmłodniećnieli, odmłodniećniały «poczuć się młodszym, zyskać młodszy wygląd» Odmłodnieć pod wpływem radości. Odmłodnieć po urlopie … Słownik języka polskiego
odpocząć — dk Va, odpocząćcznę, odpocząćczniesz, odpocząćcznij, odpocząćczął, odpocząćczęła, odpocząćczęli, odpocząćcząwszy odpoczywać ndk I, odpocząćam, odpocząćasz, odpocząćają, odpocząćaj, odpocząćał «przerwać jakąś pracę, czynność połączoną z wysiłkiem; … Słownik języka polskiego
pogoda — ż IV, CMs. pogodaodzie, blm 1. «całokształt zjawisk atmosferycznych występujących w pewnym okresie nad jakimś obszarem» Piękna, słoneczna, mroźna, chmurna, deszczowa, brzydka, niepewna, zmienna pogoda. Jesienna pogoda. Stan pogody. Zmiany pogody … Słownik języka polskiego
pokrzepić — dk VIa, pokrzepićpię, pokrzepićpisz, pokrzepićkrzep, pokrzepićpił, pokrzepićpiony pokrzepiać ndk I, pokrzepićam, pokrzepićasz, pokrzepićają, pokrzepićaj, pokrzepićał, pokrzepićany «dodać siły, krzepkości; wzmocnić, posilić, orzeźwić» Pokrzepieni… … Słownik języka polskiego
porysować — dk IV, porysowaćsuję, porysowaćsujesz, porysowaćsuj, porysowaćował, porysowaćowany 1. «spędzić pewien czas na rysowaniu; zająć się od czasu do czasu rysowaniem» Porysował sobie trochę na urlopie. 2. «porobić na czymś rysy, skazy, kreski, znaki;… … Słownik języka polskiego
urlopować — dk a. ndk IV, urlopowaćpuję, urlopowaćpujesz, urlopowaćpuj, urlopowaćował, urlopowaćowany 1. dk a. ndk częściej w imiesł. biernym «udzielić, udzielać komuś urlopu» Urlopować załogę (personel) w miesiącach letnich. Urlopowany pracownik, żołnierz.… … Słownik języka polskiego
urlopowicz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów pot. «człowiek będący, przebywający na urlopie» Pogoda sprzyjała urlopowiczom … Słownik języka polskiego
wracać — ndk I, wracaćam, wracaćasz, wracaćają, wracaćaj, wracaćał, wracaćany wrócić dk VIa, wracaćcę, wracaćcisz, wróć, wracaćcił, wracaćcony 1. «przybywać z powrotem, zjawiać się w miejscu, z którego się wyszło, wyjechało; zająć ponownie jakieś miejsce» … Słownik języka polskiego